در کتاب علم انتقام (۲۰۲۵)، جیمز کیمل جونیور جی.دی. مکانیسم‌های عمیق روانشناختی و عصبی پشت پرده انتقام را کاوش می‌کند و آن را نه به عنوان یک ضعف صرفا اخلاقی، بلکه به عنوان یک کارکرد شناختی ریشه‌دار به نام مدار عصبی شادنفروده معرفی می‌کند. جیمز کیمل جونیور استدلال می‌کند که تکانه‌های انتقام در مراکز پاداش مغز پردازش می‌شوند.

مشابه نوعی عدالت شاعرانه که افراد برای بازیابی تعادل شخصی خود احساس می‌کنند مجبور به دستیابی به آن هستند. این کتاب به شکلی استادانه، مطالعه موردی، بینش‌های حقوقی و عصب‌شناسی پیشرفته را درمی‌آمیزد تا نشان دهد این انگیزه چگونه بر رفتار، سیستم قضایی و سلامت روان تأثیر می‌گذارد و در نهایت مداخلات درمانی و چارچوب‌های اجتماعی را برای هدایت سالم این تمایلات قدرتمند و اولیه پیشنهاد می‌دهد.

جیمز کیمل جونیور این نظریه را مطرح می‌کند که درک انتقام به عنوان یک پدیده علمی، مسیر را برای همدلی بیشتر و سیستم‌های قضایی مؤثرتر هموار می‌سازد. جیمز کیمل جونیور با تشریح داستان‌هایی از بیماران و دادگاه‌ها، نشان می‌دهد که نیازهای برآورده‌نشده به عدالت چگونه می‌تواند به صورت تروما و آسیب‌شناسی ظاهر شود و از شیوه‌های ترمیمی حمایت می‌کند و از این طریق مسیری انقلابی به سمت بهبود هم افراد و هم جامعه ارائه می‌نماید¹.

In “The Science of Revenge” (2025), James Kimmel Jr. JD explores the profound psychological and neurological mechanisms behind revenge, framing it not as a mere moral failing but as a deep-seated cognitive function he terms “schadenfreude neurocircuitry.” James Kimmel Jr. argues that revenge impulses are processed in the brain’s reward centers, akin to a form of “poetic justice” that individuals feel compelled to achieve to restore personal equilibrium. The book masterfully blends case studies, legal insights, and cutting-edge neuroscience to demonstrate how this drive influences behavior, the legal system, and mental health, ultimately proposing therapeutic interventions and societal frameworks to healthily redirect these powerful, primal urges.

James Kimmel Jr. further posits that understanding revenge as a scientific phenomenon allows for greater empathy and more effective justice systems. By dissecting stories from patients and courtrooms, James Kimmel Jr. illustrates how unmet justice needs can manifest as trauma and pathology, advocating for restorative practices that address the root neurological cravings for fairness and closure, thereby offering a revolutionary path toward healing both individuals and communities¹.